هیس!
آرام قدم بردار و آهسته گوش کن .این جا تنهایی شلوغی برپاست پر از حرف هایی از جنس آینه ،مملو از واژه هایی بارانی اما صمیمی و با احساس.اگر آرام باشی می شنوی،سکوتی پر از همصدایی را.این جا درون خانه ی قلبم شوری برپاست .مرا با دلت شنو وپدیرا باش.
نگاه نکن
نه ردی از کوچه خوشبختی
و نه آسمانی صاف
دریچه مسدود است.
***
فریاد می زنی که مرا نشنوی
تلاش بیهوده نکن
سکوت من بلندتر است.